Miejsce realizacji: Akademia Zamojska, (101)
Adres: Zamość, ul. Jana Zamoyskiego 64

Giovanni Bosco (1815-1888) urodził się w małej wiosce k. Turynu w ubogiej rodzinie chłopskiej; mimo trudności materialnych ukończył seminarium i rozpoczął działanie jako kapłan w Turynie. 

Były to czasy burzliwych przemian we Włoszech. Do miast, m.in. do Turynu, przybywały za pracą tłumy ludności wiejskiej. Ulice pełne były żebraków, ludzi bez dachu nad głową i środków do życia, w tym młodzieży i dzieci. Wielu młodych pracowało po kilkanaście godzin dziennie w ciężkich warunkach, a gdy tracili pracę, a więc źródło utrzymania, w desperacji uciekali się do kradzieży i lądowali w więzieniu.

Jan Bosko zetknął się z nimi, odwiedzając więzienia. Poznał jak trudno jest wykorzenić zło, gdy ono już się w człowieku zadomowi, dlatego zapragnął uczynić wszystko, by młodych uchronić przed nim, zwracając uprzednio w kierunku dobra.

Pomagał chłopcom znajdować pracę, zabierał ich na wycieczki, organizował zabawy; odprawiał dla nich Msze św. i spowiadał.
W 1844 r.  na przedmieściach Turynu w wynajętym budynku zorganizował dla chłopców miejsce zabawy i nauki, niedługo potem powstały kolejne dzieła - m.in. dom dla młodzieży, szkoły niedzielne, dzienne i wieczorowe oraz laboratoria przyuczające do zawodu.

Jak ks. Bosko pojmował wychowanie? Co uznał za jego najważniejszy cel? Jakie stosował metody i techniki wychowawcze? Jakim był wychowawcą? Jaką, jego zdaniem, rolę w wychowaniu pełni rozum, religia i miłość? Czy system wychowawczy ks. Bosko jest dziś aktualny?

Spotkanie będzie okazją do poszukiwania odpowiedzi na te pytania.

Zapraszam!